Maria ( Marianna) Eleonora z Reklewskich
Radwanowa ( Marianna Reklewska , Maria Radwan )

Tytuł

Temat

Nota Biograficzna Marii ( Marianny) Eleonory z Reklewskich de Rekle h. Gozdawa Radwanowej, matki Mieczysława Radwana

Opis

Maria Eleonora Reklewska córka Michała Eustachego Reklewskiego de Rekle h. Gozdawa i Józefy Jadwigi Gagatnickiej h. Pniejnia. Urodziła się 15 VII 1855 w Chmielowie parafia Szewna a ochrzczona jako roczna dziewczynka dnia 27 II 1856 w Chełmcach, które były parafią Oblęgora, własności jej dziadka Józefa Gagatnickiego. Na chrzcie dostała imię Marianna Eleonora ( i tam tak została zarejestrowana). Dziedziczyła część „dóbr Skoszyn”, które jej babka Eufemia Sosnowska, przekazała testamentem z roku 1870 , wobec groźby konfiskaty majątku Michała Eustachego Reklewskiego po powstaniu styczniowym. Poślubiła Bronisława Antoniego Radwana h. wł. Ślub 4 V 1879 w Żarnowie. W akcie ślubu Bronisław Radwan zarejestrowany jest jako inżynier stażysta zamieszkały w mieście Kielce, parafii Kielce i tam dano na zapowiedzi. Prawdopodobnie został do Kielc wysłany w ramach wymiany inżynierów i pracownikow między hutą w Klimkiewiczowie i hutą Białogon w Kielcach, co było wtedy częstą praktyką. Panna Młoda , Maria Eleonora Reklewska, zapisana jest jako panna, przy rodzicach mieszkająca w Marcinkowie.!? Prawdopodobnie jej dziadek i ojciec chrzestny - Józef Gagatnicki już nie żył.
Dane z zachowanego paszportu z 1920 r. to Maria Eleonora urodzona w Chełmcach i jako taka została pochowana. Zmarła 18 IV 1942 w Ostrowcu Świętokrzyskim, na nagrobku błędna data śmierci : 1941. Pochowana w Szewnej .
Dzieci : Józef, Tadeusz Sylwin, Stanisław, Wacław, Mieczysław, Adam, Halina i Józefa Wanda.
W Wikipedii znajdujemy :"Chmielów w wieku XIX to wieś nad rzeką Kamienną w powiecie opatowskim, gminie Częstocice, parafii Szewna. Wydobywano tu rudę żelazną, powstała fabryka wyrobów żelaznych i wielki piec.
Według danych z 1875 r. wyrobiono żelaza w surowcu 50,000 pudów. W 1827 było tu 38 domów, 221 mieszkańców
1881 było 42 domów 315 mieszkańców na 545 morgach ziemi włościańskiej, 592 morgach ziemi dworskiej[6]."
"Wielki piec nad rzeką Kamienną w Chmielowie wybudowany został w 1836 roku i uruchomiony trzy lata później. Wpływ na jego powstanie w tym miejscu miały pobliskie złoża rudy żelaza. Początek temu zakładowi dał Wincenty Nowosielski, właściciel huty w niedalekim Mychowie. W 1841 roku powstały przy wielkim piecu trzy fryszerki napędzane wodą. Czynne były dwie z nich. W tym samym roku chmielowska produkcja wynosiła 972 tony surówki oraz ponad 194 tony żelaza. W 1870 huta zatrudniała 40 osób i nadal korzystała z siły przyrody. W 1875 wyrobiono tutaj ponad 800 ton surówki i żelaza.
Lata 70. XIX wieku, czas dzierżawienia zakładu przez Antoniego Fraenkla (właściciel m.in. huty w Klimkiewiczowie) obfitował w modernizacje oraz nowinki. Na przykład w 1875 roku w sąsiedztwie wielkiego pieca powstała odlewnia żeliwa, jedna z trzech największych w Staropolskim Okręgu Przemysłowym. W pierwszym roku jej produkcja wynosiła 491 ton. Dwa lata później już tylko 120 ton. Zakład w Chmielowie definitywnie zakończył działalność w 1878 roku. Spowodowane to było rosnącym znaczeniem Huty Klimkiewiczów. Później urządzenia zakładu wykorzystano do uruchomienia młyna.
Źródło informacji: Centrum Tradycji Hutnictwa; W.Brociek, M. Bryła-Mazurkiewicz, Gmina Bodzechów wczoraj i dziś."