Tytuł
Alfred Bach dyrektor finansowy Huty Pokój i główny księgowy Kopalni Stanisław
Temat
Alfred Bach dyrektor finansowy "Huty Pokój "i główny księgowy Kopalni Rudy Żelaza "Stanisław " w Stąporkowie
Opis
Po podziale Śląska w 1922, Huta w Nowym Bytomiu weszła w skład "Huty Pokój" Śląskich Zakładów Górniczo-Hutniczych SA. Była jedną z hut II RP najnowocześniejszą i najbardziej zmechanizowaną.
Zatrudniała ok. 7 tysięcy osób. Mało zniszczona podczas II wojny światowej, podjęła produkcję w 1945 dzięki powrotowi Mieczysława Radwana i Alfreda Bacha z Czarnieckiej Góry i Stąporkowa do Nowego Bytomia.
Alfred Bach (1889 -1953 ) jak i jego żona Agnieszka (1898-1981 ), pochodzili z rodzin niemieckich, ich przodkowie przyjechali z Saksonii na teren ówczesnego zaboru rosyjskiego: przodkowie Alfreda do Łodzi a Agnieszki (spolszczone nazwisko Szeler ) do Pabianic, w związku z możliwościami jakie stwarzał powstający przemysł i rozwój tych miast. Alfred był wyznania ewangelicko-augsburskiego. Wykonywał zawód wysoko kwalifikowanego finansisty, biegle władał językiem niemieckim i rosyjskim. Obydwoje czuli się wyłącznie Polakami i nie odnosili się do pochodzenia przodków. Pobrali się w 1920 roku. Mieli troje dzieci. Agnieszka rozmiłowana w Griegu i literaturze skandynawskiej nadała im stosowne imiona : Solveyga i Ingebora córkom a Karol Waldemar synowi. Mieszkali początkowo w Libuszy k.Gorlic gdzie Alfred prowadził finanse tamtejszej rafinerii a w 1924 roku przenieśli się do Nowego Bytomia, gdzie Alfred objął posadę dyrektora finansowego Huty Pokój. Po wybuchu wojny i wcieleniu polskiej części Śląska do Rzeszy musieli opuścić swój dom i osiedlić się w Czarnieckiej Górze, gdzie zamieszkali w jednym domu ze Stanisławą i Mieczysławem Radwanami. Alfred zatrudniony ( przeniesiony do filii Huty Pokój) został w Kopalni Rudy Żelaza " Stanisław " w Stąporkowie gdzie w Biurze Technicznym pracował również Mieczysław Radwan. Tam zrodziły się dozgonne przyjaźnie zarówno rodziców jak i młodzieży-Krystyny, Maćka, (Radwanów, dzieci Mieczysława) i Soli, Iny i Waldiego (dzieci Alfreda Bacha). Tam też Tadeusz Radwan, odwiedzający stryja Mieczysława i zatrudniony przez jakiś czas w Stąporkowie, poznał swoją przyszłą żonę Inę. Natychmiast po wyzwoleniu Śląska Alfred i Mieczysław podjęli podróż do Nowego Bytomia, aby możliwie szybko zająć się organizacją pracy w hucie. Alfred był świetnym i wysoko cenionym w swoim zawodzie. Miał bardzo wyraźne zasady moralne, był kryształowo uczciwym i pracowitym człowiekiem. Miał szerokie zainteresowania, bardzo dużo czytał, w tym literaturę niemiecką i rosyjską w oryginale. Agnieszka była wyjątkową osobą. Mimo ciosów, jakie otrzymała od życia była zawsze pogodna, otwarta na innych, szczególnie najbliższych, zawsze znajdowała chwile czasu w swoim pracowitym życiu na wysłuchanie innych. Była całkowicie pozbawiona egoizmu. A rozmowy z nią były spokojne pocieszające ale i inspirujące-słowem cudowne. Poza tym była niedoścignioną organizatorką i wykonawczynią codziennego rodzinnego życia
Zatrudniała ok. 7 tysięcy osób. Mało zniszczona podczas II wojny światowej, podjęła produkcję w 1945 dzięki powrotowi Mieczysława Radwana i Alfreda Bacha z Czarnieckiej Góry i Stąporkowa do Nowego Bytomia.
Alfred Bach (1889 -1953 ) jak i jego żona Agnieszka (1898-1981 ), pochodzili z rodzin niemieckich, ich przodkowie przyjechali z Saksonii na teren ówczesnego zaboru rosyjskiego: przodkowie Alfreda do Łodzi a Agnieszki (spolszczone nazwisko Szeler ) do Pabianic, w związku z możliwościami jakie stwarzał powstający przemysł i rozwój tych miast. Alfred był wyznania ewangelicko-augsburskiego. Wykonywał zawód wysoko kwalifikowanego finansisty, biegle władał językiem niemieckim i rosyjskim. Obydwoje czuli się wyłącznie Polakami i nie odnosili się do pochodzenia przodków. Pobrali się w 1920 roku. Mieli troje dzieci. Agnieszka rozmiłowana w Griegu i literaturze skandynawskiej nadała im stosowne imiona : Solveyga i Ingebora córkom a Karol Waldemar synowi. Mieszkali początkowo w Libuszy k.Gorlic gdzie Alfred prowadził finanse tamtejszej rafinerii a w 1924 roku przenieśli się do Nowego Bytomia, gdzie Alfred objął posadę dyrektora finansowego Huty Pokój. Po wybuchu wojny i wcieleniu polskiej części Śląska do Rzeszy musieli opuścić swój dom i osiedlić się w Czarnieckiej Górze, gdzie zamieszkali w jednym domu ze Stanisławą i Mieczysławem Radwanami. Alfred zatrudniony ( przeniesiony do filii Huty Pokój) został w Kopalni Rudy Żelaza " Stanisław " w Stąporkowie gdzie w Biurze Technicznym pracował również Mieczysław Radwan. Tam zrodziły się dozgonne przyjaźnie zarówno rodziców jak i młodzieży-Krystyny, Maćka, (Radwanów, dzieci Mieczysława) i Soli, Iny i Waldiego (dzieci Alfreda Bacha). Tam też Tadeusz Radwan, odwiedzający stryja Mieczysława i zatrudniony przez jakiś czas w Stąporkowie, poznał swoją przyszłą żonę Inę. Natychmiast po wyzwoleniu Śląska Alfred i Mieczysław podjęli podróż do Nowego Bytomia, aby możliwie szybko zająć się organizacją pracy w hucie. Alfred był świetnym i wysoko cenionym w swoim zawodzie. Miał bardzo wyraźne zasady moralne, był kryształowo uczciwym i pracowitym człowiekiem. Miał szerokie zainteresowania, bardzo dużo czytał, w tym literaturę niemiecką i rosyjską w oryginale. Agnieszka była wyjątkową osobą. Mimo ciosów, jakie otrzymała od życia była zawsze pogodna, otwarta na innych, szczególnie najbliższych, zawsze znajdowała chwile czasu w swoim pracowitym życiu na wysłuchanie innych. Była całkowicie pozbawiona egoizmu. A rozmowy z nią były spokojne pocieszające ale i inspirujące-słowem cudowne. Poza tym była niedoścignioną organizatorką i wykonawczynią codziennego rodzinnego życia
Twórca
Halina z Radwanów Grekowa
Źródło
Archiwum Rodziny Radwanów
Wydawca
Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan
Data
1889
Prawa
Archiwum Rodziny Radwanów