Tytuł
COP Centralny Okręg Przemysłowy. Mieczysław Radwan i inni
Temat
COP Centralny Okręg Przemysłowy. Mieczysław Radwan i inni
Opis
Mieczysław Radwan jako szef biura Technicznego Zakładów Ostrowieckich a później "Huty Pokój", w projekty COP-u był zaangażowany od roku 1936, czyli od etapu planów i projektów, do realizacji unowocześnienia Zakładów Starachowickich czy budowy Zakładów Południowych w Stalowej Woli.
Centralny Okręg Przemysłowy (COP), którego budowę rozpoczęto w 1936 r. z inicjatywy wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego, obejmował województwa: kieleckie i lubelskie oraz części województw krakowskiego i lwowskiego. Jego utworzenie było możliwe dzięki porozumieniu między wicepremierem Kwiatkowskim a kierownictwem armii gdyż działalność COP-u skoncentrowano głównie na przemyśle obronnym.W ramach inwestycji COP-u, w latach 1937-39, powstały m.in. Zakłady Południowe wraz z miastem Stalowa Wola a w Starachowicach rozbudowano fabrykę broni.
W czasie wdrażania planu COP, w latach 1936 -1939, Spółka Akcyjna Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich, której Szefem Biura Technicznego w latach 1921-1937 był Mieczysław Radwan, była już bardzo nowoczesną hutą. W Zakładach Ostrowieckich produkowane były wagony kolejowe, m. innymi projektu Mieczysława Radwana, odlewy dla potrzeb kolejnictwa, konstrukcje stalowe, mosty. Produkowano dźwigi, żurawie, kotwice, pontony, skrzynie wodoszczelne. Realizowano zamówienia kopalń i przemysłu lotniczego. Dla potrzeb wojska produkowano pociski kalibru do 220 mm włącznie i bomby 100 i 200-kilogramowe. Dla potrzeb COP-u zakłady pełniły rolę głównego dostawcy półfabrykatów dla przemysłu zbrojeniowego.
Wznoszone od podstaw Zakłady Południowe stały się priorytetową inwestycją COP-u. Według wstępnych projektów miała to być filia Huty Baildon, specjalizującej się w produkcji sprzętu artyleryjskiego, zdecydowano jednak budowę samodzielnej fabryki, składającej się z huty i zakładów mechanicznych. Śląskie Zakłady Górniczo-Hutnicze Huta Pokój i Towarzystwo Starachowickich Zakładów Górniczych S.A., założyły spółkę mającą na zlecenie Skarbu Państwa do marca 1940 roku wybudować te Zakłady pod kierownictwem dyr. katowickiej huty inż. Marcelego Siedlanowskiego. Kierownikiem budowy mianowano inż. Bronisława Chudzyńskiego. Z ramienia Huty Pokój brali udział w tym przedsięwzięciu : dyr. Bruno Absolon, Alfred Bach i Szef Biura Technicznego Huty Pokój , Mieczysław Radwan. Uroczystego otwarcia Zakładów Południowych dokonał Prezydent RP prof. inż. Ignacy Mościcki w czerwcu 1939 roku. Mieczysław Radwan był projektantem Wielkiego Pieca martenowskiego i nadzorował realizacje jego budowy. Tempo prac było ogromne. Piec oddano w lipcu 1939.
Zakłady Zbrojeniowe w Starachowicach w okresie międzywojennym to duże, nowoczesne i rozwijające się samowystarczalne przedsiębiorstwo przemysłowe z dużą tradycją produkcji broni. Zamówienia na broń i amunicję składane przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w latach 1937-1939 przekroczyły jednak zdolności wytwórcze Zakładów i aby im sprostać podjęto szereg nowych projektów inwestycyjnych. Mieczysław Radwan został zatrudniony w Zakładach Starachowickich na stanowisku Szefa Biura Technicznego w czerwcu 1939 roku
Centralny Okręg Przemysłowy (COP), którego budowę rozpoczęto w 1936 r. z inicjatywy wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego, obejmował województwa: kieleckie i lubelskie oraz części województw krakowskiego i lwowskiego. Jego utworzenie było możliwe dzięki porozumieniu między wicepremierem Kwiatkowskim a kierownictwem armii gdyż działalność COP-u skoncentrowano głównie na przemyśle obronnym.W ramach inwestycji COP-u, w latach 1937-39, powstały m.in. Zakłady Południowe wraz z miastem Stalowa Wola a w Starachowicach rozbudowano fabrykę broni.
W czasie wdrażania planu COP, w latach 1936 -1939, Spółka Akcyjna Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich, której Szefem Biura Technicznego w latach 1921-1937 był Mieczysław Radwan, była już bardzo nowoczesną hutą. W Zakładach Ostrowieckich produkowane były wagony kolejowe, m. innymi projektu Mieczysława Radwana, odlewy dla potrzeb kolejnictwa, konstrukcje stalowe, mosty. Produkowano dźwigi, żurawie, kotwice, pontony, skrzynie wodoszczelne. Realizowano zamówienia kopalń i przemysłu lotniczego. Dla potrzeb wojska produkowano pociski kalibru do 220 mm włącznie i bomby 100 i 200-kilogramowe. Dla potrzeb COP-u zakłady pełniły rolę głównego dostawcy półfabrykatów dla przemysłu zbrojeniowego.
Wznoszone od podstaw Zakłady Południowe stały się priorytetową inwestycją COP-u. Według wstępnych projektów miała to być filia Huty Baildon, specjalizującej się w produkcji sprzętu artyleryjskiego, zdecydowano jednak budowę samodzielnej fabryki, składającej się z huty i zakładów mechanicznych. Śląskie Zakłady Górniczo-Hutnicze Huta Pokój i Towarzystwo Starachowickich Zakładów Górniczych S.A., założyły spółkę mającą na zlecenie Skarbu Państwa do marca 1940 roku wybudować te Zakłady pod kierownictwem dyr. katowickiej huty inż. Marcelego Siedlanowskiego. Kierownikiem budowy mianowano inż. Bronisława Chudzyńskiego. Z ramienia Huty Pokój brali udział w tym przedsięwzięciu : dyr. Bruno Absolon, Alfred Bach i Szef Biura Technicznego Huty Pokój , Mieczysław Radwan. Uroczystego otwarcia Zakładów Południowych dokonał Prezydent RP prof. inż. Ignacy Mościcki w czerwcu 1939 roku. Mieczysław Radwan był projektantem Wielkiego Pieca martenowskiego i nadzorował realizacje jego budowy. Tempo prac było ogromne. Piec oddano w lipcu 1939.
Zakłady Zbrojeniowe w Starachowicach w okresie międzywojennym to duże, nowoczesne i rozwijające się samowystarczalne przedsiębiorstwo przemysłowe z dużą tradycją produkcji broni. Zamówienia na broń i amunicję składane przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w latach 1937-1939 przekroczyły jednak zdolności wytwórcze Zakładów i aby im sprostać podjęto szereg nowych projektów inwestycyjnych. Mieczysław Radwan został zatrudniony w Zakładach Starachowickich na stanowisku Szefa Biura Technicznego w czerwcu 1939 roku
Twórca
Maria Wiktoria Radwan
Źródło
ARR, Wikipedia,https://www.magazynvip.pl/prof-marian-marek-drozdowski-cop-zlote-lata-polskiego-przemyslu/, NAC, FBC
Wydawca
Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan
Data
1937