Tytuł
Dymarki Świętokrzyskie. Zespół Historii Polskiej Techniki Hutniczej i Odlewniczej. Badania Osady wczesnośredniowiecznej w Świętomarzy pow. Iłża J. Kuczyński, Z. Pyzik. 1967. Sprawozdanie publikowane
Temat
Zespół Techniki Hutniczej i Odlewniczej. J. Kuczyński, Z. Pyzik: BADANIA OSADY WCZESNOŚREDNIOWIECZNEJ W ŚWIĘTOMARZY, POW. IŁŻA. Sprawozdanie publikowane
Opis
W okresie od 14 października do 15 listopada 1960 roku ekspedycja archeologiczna w składzie: doc. mgr inż. Mieczysław Radwan, mgr Kazimierz Bielenin z Muzeum Archeologicznego w Krakowie, mgr Janusz Kuczyński i mgr Zygmunt Pyzik z Muzeum Świętokrzyskiego oraz kreślarz Jan Leśniak, przeprowadziła wstępne badania archeologiczne, powierzchniowe i wykopaliskowe na terenie Świętomarzy, GRN Tarczek, pow. Iłża. Zostały one zainicjowane przez doc. M. Radwana, kierownika Zespołu Historii Hutnictwa Zakładu Historii Nauki PAN i Katedry Historii Techniki AGH w Krakowie, w związku z prowadzonymi od roku 1955 na szeroką skalę kompleksowymi badaniami nad hutnictwem starożytnym z okresu wpływów rzymskich i wczesnośredniowiecznym na obszarze tak zwanego Zagłębia Staropolskiego.Podjęcie badań w Świętomarzy wiązało się z ogólnym programem badawczym na r. 1960, którego jednym z podstawowych celów było odkrycie i wyjaśnienie ewentualnych powiązań starożytnego hutnictwa świętokrzyskiego z osadnictwem wczesnośredniowiecznym. Z powyższych względów jako miejsce badań wybrano Świętomarz, wieś o tradycjach sięgających w głąb wczesnego średniowiecza 5.Miejscowość ta położona jest na przedpolu północno-wschodniej .
Zainteresowanie się pod względem archeologicznym Świętomarzą wynikło z dwóch względów: miejscowość ta wcześnie wymieniana jest w źródłach historycznych pisanych1 oraz leży na obszarze masowego występowania żużla starożytnego 2. Świętomarz od lat przyciągała uwagę historyków mediewistów, którzy z powodu braku większego zasobu przekazów pisanych ograniczyli się jedynie do przypuszczeń i ogólnikowych stwierdzeń na tem at genezy osady i charakteru jej pierwotnego osadnictwa.
Zainteresowanie się pod względem archeologicznym Świętomarzą wynikło z dwóch względów: miejscowość ta wcześnie wymieniana jest w źródłach historycznych pisanych1 oraz leży na obszarze masowego występowania żużla starożytnego 2. Świętomarz od lat przyciągała uwagę historyków mediewistów, którzy z powodu braku większego zasobu przekazów pisanych ograniczyli się jedynie do przypuszczeń i ogólnikowych stwierdzeń na tem at genezy osady i charakteru jej pierwotnego osadnictwa.
Twórca
J. Kuczyński, Z. Pyzik
Źródło
Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego 4, 109-145 1967
Wydawca
Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan
Data
1967