Tytuł
Adam hr. Parys Marszałek sandomierski konfederacji barskiej
Temat
Adam hr. Parys z Siecczy h. Prawdzic, Marszałek sandomierski konfederacji barskiej, prapradziadek Mieczysława Radwana
Opis
Adam hr. Parys h. Prawdzic z Siecczy, od 1808 h. Parys Hrabia. Syn Jana Parysa h. Prawdzic, wojewodzica wileńskiego i Marianny z Puzynów. Marszałek sandomierski konfederacji barskiej, powstaniec kościuszkowski, członek stanów galicyjskich, otrzymał tytuł hrabiowski austriacki w 1808. Ożeniony z Józefą Sołtyk h. wł., córką Józefa Sołtyka, miecznika sandomierskiego, posła na sejm 1764, pułkownika wojsk koronnych. W 1764 r. podpisał elekcję Stanisława Poniatowskiego na króla Polski. Urodził się ok. 1740, zmarł w 1817.
Adam Parys odziedziczył połowę miasta Pacanów z wsiami Karsy Wielkie i z częścią Rataj oraz Klępie Górne w woj. sandomierskim; miał nadto Polany w woj. krakowskim. Z działów pomiędzy spadkobiercami Hrehorego Ogińskiego dostał w r. 1779 w ziemi sanockiej Dąbrówkę z pałacem i "ogrodem włoskim", Dylągowę, Gdyczynę, Siedliska, Huty, Poręby, Wołodź, Wolę Wołodzką, Jasionów, Ujazdy, Magierów, Sielnicę, Tarnówkę, Piątkowę, Żohatyń.
Znane jego dzieci to: Katarzyna Parysówna , żona Piotra Potockiego z Podhajc h. Pilawa i Antoni Parys (1776-1809), pp wojsk Księstwa Warszawskiego, zginął pod Gdańskiem miał tam swoją ulicę i kopiec swego imienia oraz Kajetan Parys, ojciec Emili żony generała napoleońskiego Moranda i Ksawera Parysówna wydana za szambelana ks. Pepi, Józefa Gagatnickiego.
Tak o nim pisano: "W kwietniu 1769 na Ziemi Krośnieńskiej pod Jedliczem, odbył się zjazd szlachty zawiązującej konfederację. Szlachta wybrała marszałkiem konfederacji Adama Parysa Oficjalne wybory na konfederackiego marszałka sandomierskiego, odbyły się w Pilźnie. [...] ...] W przygranicznej wsi Izby Adam Parys, marszałek sandomierski, założył w 1769 r. obóz warowny, który był otwartym szańcem, przygotowanym do obrony tylko z czoła.
Przeznaczony do obrony obozu konfederatów barskich, obóz w Izbach, stał się wiosną owego roku bazą Kazimierza Pułaskiego, późniejszego bohatera narodowego. W latach 1769-1772 wieś ta, będąca własnością Adama Parysa, stanowiła bazę dla konfederatów barskich. Po upadku konfederacji wielu z nich się w niej osiedliło ”
W 1792 r. Parys otrzymuje Order Św. Stanisława i jest uczestnikiem Insurekcji kościuszkowskiej.
Parys h. Prawdzic vel Paryz, Paris, Parysz, gałąź Radzanowskich, jednego pochodzenia ze Szczawińskimi – Prawdzicami, którzy jeszcze w XV wieku pisali się z Golczewa in. Gulczewa (Golcz vel Goltz). Parysowie pisali się z Parysowa w ziemi czerskiej, lecz wywodzić się mogą z Wielkopolski, właściwym ich gniazdem może być wieś Paryż in. Parysz w pow. kcyńskim. W XVI i XVII stuleciu należeli do najmożniejszych rodów mazowieckich. W tym czasie starostwo czerskie pozostawało nieomal dziedzicznie w ich ręku. Należały do nich liczne majątki w ziemiach warszawskiej i czerskiej, jak Paryszew in. Parysów (dawniej wieś Sieczcza in. Sieccza), Kozłów, Zalesie i inne. Jedna linia osiedliła się w Lubelskiem i Kieleckiem, później na Rusi Czerwonej. Otrzymała od cesarza Franciszka II – dziedziczny austriacki tytuł hrabiowski 16 VII 1807, na co dyplom 16 I 1808. Tenże tytuł został im zatwierdzony przez senat Królestwa Polskiego 1820 i 1824 .
Wraz z tytułem hrabiowskim Adam Parys otrzymał herb, odmianę herbu Prawdzic : Parys Hrabia
Adam Parys odziedziczył połowę miasta Pacanów z wsiami Karsy Wielkie i z częścią Rataj oraz Klępie Górne w woj. sandomierskim; miał nadto Polany w woj. krakowskim. Z działów pomiędzy spadkobiercami Hrehorego Ogińskiego dostał w r. 1779 w ziemi sanockiej Dąbrówkę z pałacem i "ogrodem włoskim", Dylągowę, Gdyczynę, Siedliska, Huty, Poręby, Wołodź, Wolę Wołodzką, Jasionów, Ujazdy, Magierów, Sielnicę, Tarnówkę, Piątkowę, Żohatyń.
Znane jego dzieci to: Katarzyna Parysówna , żona Piotra Potockiego z Podhajc h. Pilawa i Antoni Parys (1776-1809), pp wojsk Księstwa Warszawskiego, zginął pod Gdańskiem miał tam swoją ulicę i kopiec swego imienia oraz Kajetan Parys, ojciec Emili żony generała napoleońskiego Moranda i Ksawera Parysówna wydana za szambelana ks. Pepi, Józefa Gagatnickiego.
Tak o nim pisano: "W kwietniu 1769 na Ziemi Krośnieńskiej pod Jedliczem, odbył się zjazd szlachty zawiązującej konfederację. Szlachta wybrała marszałkiem konfederacji Adama Parysa Oficjalne wybory na konfederackiego marszałka sandomierskiego, odbyły się w Pilźnie. [...] ...] W przygranicznej wsi Izby Adam Parys, marszałek sandomierski, założył w 1769 r. obóz warowny, który był otwartym szańcem, przygotowanym do obrony tylko z czoła.
Przeznaczony do obrony obozu konfederatów barskich, obóz w Izbach, stał się wiosną owego roku bazą Kazimierza Pułaskiego, późniejszego bohatera narodowego. W latach 1769-1772 wieś ta, będąca własnością Adama Parysa, stanowiła bazę dla konfederatów barskich. Po upadku konfederacji wielu z nich się w niej osiedliło ”
W 1792 r. Parys otrzymuje Order Św. Stanisława i jest uczestnikiem Insurekcji kościuszkowskiej.
Parys h. Prawdzic vel Paryz, Paris, Parysz, gałąź Radzanowskich, jednego pochodzenia ze Szczawińskimi – Prawdzicami, którzy jeszcze w XV wieku pisali się z Golczewa in. Gulczewa (Golcz vel Goltz). Parysowie pisali się z Parysowa w ziemi czerskiej, lecz wywodzić się mogą z Wielkopolski, właściwym ich gniazdem może być wieś Paryż in. Parysz w pow. kcyńskim. W XVI i XVII stuleciu należeli do najmożniejszych rodów mazowieckich. W tym czasie starostwo czerskie pozostawało nieomal dziedzicznie w ich ręku. Należały do nich liczne majątki w ziemiach warszawskiej i czerskiej, jak Paryszew in. Parysów (dawniej wieś Sieczcza in. Sieccza), Kozłów, Zalesie i inne. Jedna linia osiedliła się w Lubelskiem i Kieleckiem, później na Rusi Czerwonej. Otrzymała od cesarza Franciszka II – dziedziczny austriacki tytuł hrabiowski 16 VII 1807, na co dyplom 16 I 1808. Tenże tytuł został im zatwierdzony przez senat Królestwa Polskiego 1820 i 1824 .
Wraz z tytułem hrabiowskim Adam Parys otrzymał herb, odmianę herbu Prawdzic : Parys Hrabia
Twórca
Maria Wiktoria Radwan
Źródło
Archiwum Rodziny Radwanów, M.J. Minakowski, Bork. Gen. 443-444; Dw. Teki; Nies. t.7/253-254; Urus. t.13/219-222
Wydawca
Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan
Data
1740
Prawa
Archiwum Rodziny Radwanów