Rodzina Schneider von (de) Heldenburg

Tytuł

Rodzina Schneider von (de) Heldenburg

Temat

Nota o rodzinie Schneider von Heldenburgów, rodzinie ojca synowej Mieczysława Radwana

Opis

Rodzina Schneider von Heldenburg to rodzina austriackich prawników i wojskowych, spokrewniona ( wg podań rodzinnych) blisko z Metternichem.
Przedstawiciele rodziny Schneider von Heldenburgów, notowani są w austriackich”Adlaes Lexikon”, spisach wojskowych i municypalnych Wiednia, spisach monarchii ausrto-węgierskiej. Po Powstaniu Styczniowym, polska linia używała "de" zamiast "von" aby nie identyfikować się z zaborcą i często tylko skróconą formę nazwiska - " Heldenburg". Ostatnimi z tej linii był mjr Wiktor Schneider de Heldenburg i jego dzieci.

Istnieje ocalony z wojen akt nadania tytułu dla Magnusa Schneider jr. z dnia 13. kwietnia 1808, otrzymanego od Franciszka II/I cesarza Austrii. Otrzymany tytuł (kupiony ?) był wysokiej rangi – margrabia Magnus Schneider von Heldenburg i dziedziczony był w primogeniturze męskiej.

Magnus Schneider v. Heldenburg k. k. Major, syn Jana Jakóba Schneider i Marji Pürtscher, urodził się 6.09.1742 w Ludesch (Leutasch), w Austrii i zmarł 11.03. 1820 w Stanisławowie , gdzie był wojskowy garnizon k.k. kawalerii. Ożenił się z Franciszką von Claus urodzoną dnia 25. 12.1768 w Merne (Marne). Rodziny obojga rodziców Magnusa notowane były w okolicach Brand i Ludesch już w 1565 roku, gdyż istniejący dokument z 11. listopada 1565 roku wymienia "osiadłego w Ludesch Baltazara Markwarta (Balthasara Marqueda) zwanego Schneider" oraz Hansa Purtscher-a . W dokumentach późniejszych można znaleźć jego potomków określanych jako "Schneider von Ludesch" ( np. 1740 : Kaplan Schneider von Ludesch w historii Gaschurn).

Linię polską rodziny zapoczątkował najstarszy syn Magnusa, prawnik, Ignaz (Ignacy) Schneider von Heldenburg (1804) ożeniony z Wiktorią Dunin-Kozicką z Kozic h. Łabędź córką Jana i prawdopodobnie Anny z Koziobrodzkich, wielką patriotką. Ślub zawarto w sierpniu 1830 roku w parafii Żawatów (Zawatów, Zawałów) dekanatu Kolkonica pow. Podhajce. Ignaz Heldenburg miał wtedy 26 lat a Wiktoria 15. Jan Dunin Kozicki był oficjalistą w Zawałowie a Ignaz Heldenburg notowany był jako mandatariusz w Czortkowie i notariusz w Monasterzyskach. Wiktoria Dunin Kozicka była krewną Wandy Dunin Kozickiej, żony Waleriana Podleskiego, którego kuzyna żona, Felicja z Suchodolskich Podleska, matkowała osieroconemu wnukowi Wiktorii-Wiktorowi. Wanda z Kozic Dunin-Kozicka h. Łabędź (ur. ok. 1820), c. Henryka Napoleona z Tarnawki i Karoliny bar. Heydel h. własnego.
Ignaz i Wiktoria mieli synów: Maksymiliana, Karola, Ferdynanda, Józefa, Wincentego, Ludwika i córki: Pulchrecję, Henriettę, Bronisławę i Marię .
Ich syn Wincenty był powstańcem styczniowym i prawnikiem? a syn Józef, prawnik, był radcą dworu wiedeńskiego i v- prezesem sądu obwodowego w Złoczowie i Lwowie, sędzią stanu. Syn Maksymilian został również prawnikiem i przejął działalność prawniczą po ojcu w Monasterzyskach (ok 1890) a Karol był notowany jako urzędnik i rządca-ekonom. Maria wyszła za mąż za Mikołaja Żdżanskiego, prawnika w kancelarii Ignaza Heldenburga w Monasterzyskach a Ferdynand z synem Karolem był notowany w Czortkowie. Więcej w opracowaniu : Polska linia Rodziny Schneider von (de) Heldenburg, plik załączony obok.

W następnych pokoleniach „ papiery rodzinne” które przeszły w ręce Wincentego a po jego śmierci, przechowane przez jego brata Józefa Schneider de Heldenburga, przypadły ostatnim z tej linii : Wiktorowi Schneider de Heldenburgowi i jego synowi Zbigniewowi. Obaj polscy patrioci, więzieni na Szucha, Pawiaku i KL Auschwitz-Birkenau, nie przeżyli okupacji niemieckiej 1939-45.

Miejscowości, w których notowani są członkowie Rodziny Schneider von Heldenburg: Leutasch, Wiedeń, Stanisławów, Czortków, Czortków parafia ( Czerwonogród(d.Krystynopol), Czortków Wygnanka), Monasterzyska, Załoźce, Brzeżany, Kozowa, Słoboda Złota, Howiłów Wielki ( cm. Janów), Cieszanów, Łopatyń, Złoczów, Sanok, Łuck, Przemyśl, Lwów i Warszawa

Poszukiwania kresowe : Marta Czerwieniec  - Ivasyk
Majątek Kozickich i związanych z nimi Podleskich był usytuowany w Chomiakówce, ulokowanej na północny zachód od Czortkowa. Faktycznie, dwór już nie istnieje, ale zachował się ufundowany przez nich kościół i cmentarz.
W kościele są płyty nagrobne, a w piwnicy kościoła trumny z doczesnymi szczątkami.



Anegdota o Wiktorii Kozickiej przez Annę Soltys-Kulinicz w dokumentach rodzinnych znaleziona: " z protokołu spisanego w parafii na okoliczność tłumaczenia się w 1862 roku Wiktorii, matki Karola, która chciała dostać świadectwa chrztu  dla Karola i Ferdynanda z powodu ich oczekiwanego ożenku (Karola ożenku). Obaj chłopcy byli ochrzczeni w domu "z wody" nie "z ceremonii". Wiktoria była przesłuchiwana i na pytanie dlaczego nie byli chłopcy ochrzczeni "z ceremonii", odpowiedziała: "przez opieszałość śp.męża". Potem poszło w zapomnienie."

Z opowiadań Andrzeja Perepeczki , najbliższego kuzyna Zofii, córki Wiktora :
"Rodzina Heldenburgów ( Wiktor, Eugenia, Zofia i Zbigniew) została aresztowana w Warszawie w mieszkaniu na Marszałkowskiej 3 na początku 1941roku, za posiadanie odbiornika radiowego i za prowadzenie nasłuchu działań niemieckich. Wiadomości z nasłuchu później przekazywała żona Wiktora, Eugenia odpowiednim osobom. Całą winę na siebie wziął Wiktor aby uratować resztę rodziny. Po więzieniu na Szucha i Pawiaku, Eugenia z Zofią zostały zwolnione latem a wiosną do Oświęcimia zostali wywiezieni Wiktor z synem Zbigniewem. Zbigniew pracował przy umocnieniach Wisły, Wiktora, jako b.oficera austriackiego władającego świetnie językiem niemieckim zatrudniono w kancelarii . Żona Wiktora Eugenia, przy pomocy rodzinnego prawnika Floriana Perepeczki (ojca Marka - aktora a stryja Andrzeja) zorganizowała akcję wykupu syna Zbigniewa i wywiezienia go z Oświęcimia do szpitala w Łodzi z sfingowanym podejrzeniem tyfusu, skąd został wykupiony. Zbigniew zaginął z żoną Barbarą podczas "wyjazdu aprowizacyjnego w góry Świętokrzyskie" związanego z akcją wysadzania pociągu. Wiktor zmarł w Oświęcimiu w czerwcu 1941. Jego przesłanie dla syna było " Pamiętaj Zbyszku, że jesteś Polakiem" . Wiktor mógł się uratować podpisując volkslistę. Odmówił podpisania, bo czuł się Polakiem.

Więcej :
Archiwum M. Radwana : Wiktor Schneider de Heldenburg
Józef Heldenburg – Wikipedia, wolna encyklopedia https://pl.wikipedia.org/wiki/Józef_Heldenburg
Archiwum M. Radwana : Józef Schneider de Heldenburg

Twórca

Maria Wiktoria Radwan, Anna Sołtys-Kulinicz

Źródło

Archiwum Rodziny Radwanów, Archiwum Rodziny Anny Sołtys- Kulinicz,
Militär-Schematismus der österreichischen Kaiserthumes Periodical Page ISSN: 2220-0525 Volume: 1821 Page: 476 September 1820. Schneider v. Heldenburg, Magnus, in Pension, -J- zu Slanislau in Ga- lizien den 11.,
Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe vertretenen Königreiche und Länder für ... Periodical Page ISSN: 2220-055X Volume: 1913 Page: 507 Schneider de Heldenburg Viktor (1. Jan 1904) StefkaPaul ,
Andrzej Perepeczko,
Marta Czerwieniec Ivasyk , Badania genealogiczne - genarch@vp.pl;,
AustrianNewspapersOnline:
http://anno.onb.ac.at/anno-suche#searchMode=simple&from=1
Fond AT-VLA|BrandPfA - Monasterium.nethttps://www.monasterium.net/mom/AT-VLA/.../fond?_lang=pol...
http://www.gaschurn-partenen.at/system/web/sonderseite.aspx?design=cssgraphicmode&detailonr=221207056&menuonr=221207056

Wydawca

Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan

Data

1808

Prawa

Archiwum Rodziny Radwanów

Język

polski